22 Şubat 2010

SELAM UCAKTAKI SEVGILI OGRETMENLERIM.amsterdam istanbul seferinde tanistigim bana ucak korkumdan dolayibikmadan yardim eden sevgili ogretmenlerim volkan bey ve muammer beye ozelikle tesekkur ediyorum.diger ogretmenlerimizede elbette isimlerini hatirliyamadigim icin ozur diliyorum.ama o uc saat boyunca bana katlandiklari ve gercekten beni daha rahat bir sekilde vaktin nasil gectigini anlamadan istanbula varisimizi sagladiklari icin cok mutesekkirim.her ucakta mutlaka bana yardim eden birileri cikar. bu kezde ortak bir proje calismasi icin yurt disina cikmis olan sevgili ogretmenlerimize rastladim.ama size sunu belirteyim donus cok zor oldu. mans denizinin ustunde milim milim ilerledik.bir an acaba bu ucak gitmiyomu dedim.inanilmaz bir bulut kitlesi vardi.ve bu yuzden ucak sallanmasin diye cok ama cok agir ilerledik.inise yakin mecburen o bulutlarin icinden gectik.ucak salandi yana yatti.e bi dusunun beni.fakat yinede pilot harikaydi.inis hic hissetmeden pamuk gibi oldu.ben yine burdayim.torunlarima kavustum cok sukur.ve sizlere bu tesekkuru yazmak icin pc nin basina oturdum.hepinize kucak dolusu sevgiler vede tesekkurler.