HANİ VAR YA....

Hani bazı bazı gökyüzüne başını kaldırırda insan yıldızlara bakar bi tuhaf olur içi..bi uçak gecer derinlerden bi sızıyla bi özlenmişlik bi özlemek.. o uçakta olupda kavuşmak nasıl bi heyecandır..nasıl bir kalp çırpınışıdır..beklemek kavuşmak özlemek bir bütündür..hani bazan orda olmak istedıgınız uzak diyarlardaki evler vardır..ve her evin kendine has sesleri vardır..anca yasayınca tat alınan o sesler..cama vuran yagmur damlalarını ...camı tıkırdatan agacın dallarını .. bahcedeki sincabı..yan komşuyu..özlersin işte..çocuklugunu evini aileni okulunu özlersin..zaman ne cabuk gecti dersin..yapmak isteyıp yapamadıklarını özlersin..ama en çok anıları özlersin..birlikte paylaşılan yagmuru..yenilen balıgı..karda üşümeyi..kapıları çalıp kaçmayı..ilk mandalinanın ekşiligini..ilk kavgayı..ilk bakışmayı..özlersinde özlersin..hani eski bir resme bakarken..hani yılları sayarda bazen..işte öyle birşey....)))