HAYAT BAHANELERİN ARKASINA SIGINARAK YAŞANMAZ

Eveet..bahaneye ıhtıyacımız yok ıhtıyacınız yok...bunu anlamak için illede kötü bişeylermi olmalıki..diledıgınız neyse arzu ettıgınız onu yasayın..anı yasayın..çünkü bir an sonrası olmıyabılır..sıkıldıgınız insanları çıkarın hayatınızdan..sevdiklerinize sarılın..bir yerde otururken sıkıldınızmı terkedin orayı..abuk sabuk konusuyolarsa sizi ilgilendırmeyen konularda susturun..neistıyorsanız onu yapın..o gün yalnız kalmak ıstıyorsanız kalın..kalabalıkta yasamak ıstıyorsanız gidin hayatın içine katılın..insanların yüzüne ne hissetigınızı söyleyinn.. bu iyide olabilir kötüde..inanın rahatlıycaksınız..sizizorlamalarına izin vermeyin..mademki bu onların dogruları sizdekendi dogrularınızı savunun..yada savunmayın gülüp geçin..inandıgınızı yapın..onların dogrularıyla yasamak zorunda degilsiniz..bu hayat bir kez hediye bazıda iki)))ama unutmayınkı postacı kapıyı iki kez calar..üçüncüde kalkıp açın..o çalmadan))...yaa işte böyle ne kadar degiştın diyorlar..degiştim evet..memnunumda bundan..hadi ben kactım keşkül yaptım onun tadına bakıcam..gercı şekerı bıraz az ama olsun..yeterki hayatınız şeker gibi pespembe olsun..