BUGÜNLERDE BİRAAZZZ TUHAFIM

Kızım bunu okuyunca ay ne zaman degıldıkı demiştir illaki)))...ama gercekten kendımı cok sıkıntılı çok daralmış hissetmekteyim..yürümediğim o dönemlerde tam bi polyannaydım..evden cıkamadıgım için türlü seyler buluyordum yattıgım yerde..kendımı mutlu edecek..ama şimdi yürüyorum ve daha cok sıkılıyorum..nankörlük belkıde..gercı o gunlerı hiç unutmadım ama..cıkmak kosmak bı duvara carpmak ıstıyorum..bunu hissediyorsam demekkıı ben cok bunalmısım..yılardır ne vakıt dıbe vursam hep böyle düşünürüm..gercı o duvara daha henuz hıc carpılmadımda jip sagolsun gelıp benı carptı..yürümek buyuk mutluluk..sokakta evde..gunde kac kez yerımden kalkıyorum bı bılsenız..bı tepkı herhalde yuryemedıgım kıpırdıyamadıgım o gunlere karsı..bazı boguluyorum sanıyorum..elıme ne gecse fırlatıp atmak ıstıyorum..sıkıldım yaa.. gercekten cok sıkıldım..cok sevdıgım halde kıtap bıle okuyamıyorum su gunlerde..muzık tek ıyılestırıcım..cok uzaklara gıtmek ıstıyorum..bi müddet buradan baska bı yerde olmak ıstıyorum..bılmıyorum ordada uc gunde sıkıldııımm dıye haykırırmıyımkı..yınede gıtmek ıstıyorum..2kasımda tam bır yıl olacak bu kaza olalı..her şerde bı hayır vardır..ben bu kazayla daha cok şükretmeyı ogrendım..cok ama cok guzel yenı ınsanlar tanıdım..etrafımdakılerın yenı tanıdıgım ınsanların sonsuz bı ozverıyle yaklasmalarını gordum..gercek dostlarımın pervane olsunu gordum..gercekmıs gıbı olanların aslında gercek olmadıgını gordum..içimdekı dalgalanmalar gıderek artmakta..benı asacak dev dalgalara donusuyor bılıyorum..ve bununla basa cıkmakda cıkmaya calısmakda aslında cok yorucu..hayat ınsanı savuruyor..cocuklugundakı korunmusluk duyguunu özluyorsunuz daıma..evınızın sıcacık havasını..ama buyuduk işte..ve kirlendi dünya)))))hadi ben kactım...