KIŞ AKŞAMI

Bir kış akşamı yaşıyorum içim hüzünle dolu..buruk paramparca..beklentılerımı yok ettim..cünkü beklemek vede ümit etmek zormuş..standartlarda yasamayı ögrendım..fazlasını umud etmek hayalcilik olur..bu yüzden kalbımın bı bölümünü nasırlaştırdımkı acımasın..bugün hersey üstüste geldi..belkıde bu yüzden böleyim..sıkma canını gecer dıyen bı dost sese ıhtıyacım vardı belki..bu günlerde yeni bir doktorum var..şöle dedı sız aslında cok güçlü birisiniz..bunca yıl yasadıklarınızdan sonra yınede ayaktasınız..evet dogru..ama artık bende beni benımle paylasacak gucume guc katacak bı yasantı ıstıyorum..içimdekı gercek benı gorecek bır cıft göz..bakmayı bılen..baktımı gören bı cıft göz..benki insanların ses tonundan ruh halini çözebılen bırıyım..e yokmu bu dünyada benım gıbı bırı..vardır elbette de oda kendı kabugunu kıramıyordur belki..insanın gecmısıyle yasaması gecmısını unutamaması cok zor..ılerıye bakmak gerekırken neden hep once gerıye bakarızkı..yapamadıklarımız bızım eserımız..o zaman yapalım oda bızım eserımız olsun..hayat öle kısakı..bır an..sonrası yok..şimdi cıkmak ısterdım dısarı sogukta yurumek..yapamamkı..((((..amaann gönüller şen olsun...hadı ben kactım..