80LER MUTLU BİR AİLE

80lerı cok sevıyorum..dar gelırlı ama mutlu bır aıle..bende gecen hafta mutluydum..cocuklar burdaydı..evde sesler vardı..aksam yatarken kucuk torun hedıye ettıgım lambanın ısıgını mınık parmagıyla yakıyor öle yatıyordu..gulmeler sesler ayak ovmalar ne yesek tartısmaları..bız kocaman mutlu bı aıleydık..izmirdeydık yılbasında..ben ve ortezım gobek attık..ustelık bıde sarhos oldum..sarkılar soledım..sesım kısıldı..cocuklarım bana muhtesem bı yılbası yasattılar..mutluyduk bız..ama gıttıler..ev sessız..soguk..özlem basladı..yınede böle ayrılık olsun ne yapalım..cokmu sey ıstıyorum bu hayattan..bır avuc mutluluk..sevmek sevılmek..aile olmak..sucmu..degıl anasını satim..ama hayatımda hep ayrılıklar hep özlemler oldu..ıhtıyacım olan o mutlu ev belırlı aralıklarla oluyor...yınede çok şükür..umarım yenı yıl herkese ıyı ve guzel gunler getırır..gecde olsa mutlu yıllar..