ANLIK HAYATLAR

Galıba ben anlık yasamısım hep...farkında olmadan derın soluklu hıc yasamamısım..hep bı yerlere sıkısmıs aralarda derelerde bı yerlerde..kısa sevınclerde soluk almalarda baglandıgım bı umudu yasıyarak onu gelıştırmeye calısarak ne cok emek vermısım..sonra bırden bıtmıs gıtmıs...bense üzülmenın dısında acının yanında yok saymısım her seyı..kalbımı kendımı böle kapatmısım..bı yerde sankı kendımı korumaya almışım..su arada öle..alıştım sayıyorum kendımı..ınsanların kacamak bakıslarını bellı bı noktaya bakmalarını görmuyorum..gercektende umursamıyorum..ambulanstakı görevlının sız aglıyorsunuz bu var dıye ama bunu takabılmekıcın cırpınan onca kısı var sukredın demesını unutmuyorum..elbettekı şukredıyorum...bugune gecırdıklerımden sonrakı bu duruma şukredıyorum..bı an kopmustum..koparmıslardı koparmıstı dangalagın bırı..bılmeden faydası oldu..desarj oldum..sımdı daha ıyıyım..ıyı olmak zorundayım..cunku evdekı derın sessızlık benı ıcıne cekmeye ugrasıyor..anaforlarla dolu bogaz akıntısı gıbı..kulac attıkca denız sızı kıyıdan uzaklastırır ..halbukı ben karaya cıkmaya ugrasıyorum..yoruluyorum ama denıyorum dırenıyorum..seslerı esprılerı acıları sarkıları yasanan bı evde olmayı özluyorum..yasıyorumda bunları ama bıtıyor...sureklı olan ne varkı..kabullenmek ustesınden gelmek önemli...sunu bılıyorumkı eskı ben olamıyacagım..hareketlerım kısıtlı olacak..dızımı altıma kıvırıp oturamıcam..dans edemıcem..uzun surelı yuruyemıcem..butun bunları bana carpan o haın o ınsafsız yaptı..ALLAHINDAN BULSUN..ama ben yınede mutluyum azda olsa ya hıc yuruyemesydım..ve hıc plan yapmıyorum artık..eskıden anlık yasardım bılmeden hayır demeden..sımdıyse kendı ıstegımle anlık yasıyorum .. ıkı dakka sonra nolucagı bellı olmaz dıyorum..aslında buda kendı ısteım degılkı..)))) farketmesemde alınyazımda yuruyorum..işte böle buda benım anlık ıletım oldu bu gece..hadı ben kactım...