AKŞAM ALACALARINDA YÜREGİM GÖKKUŞAGI

Akşam oldugunda güneş havlusuna sarılıpda yavasca kayarken denızın ıcındekı bılınmıyen mekanına içimi tarifsiz bı hüzün kaplar...bı dolu yıldızlı gökyüzünü özlerim..basımı kaldırıp baktıgımda yukarılara kımbılır nelerı nerelerı kımlerı özlerım..ama en cok o yaban elleri özlerım..ordakı evımı bahcemı yagan yagmuru acancıcegı seslerı özlerım..yanıma sokulup uyuyan yanımda emnıyette hısseden ıkı mınık güzeler güzelını özlerım..kapıdan gırıp ne yemek vaar dıyen sabahları yukardan bagırarak yıne etegımı nereye koydunn bluzum nerdee dıyen seftalı suratlımı özlerım..aksam eve geldınde ılk işi benım cayım yapıp elıme vermek olan my dıamontımı özlerım..özlem telefonlarda ..özlem nette..özlem hatırlamak ıstenen yenıden unutmadan hatırlamkta..hafızaya kazınmakta.. bazı gulunenlerı bazı uzuntulerı..özlem orda olmakta..özlem burda olmalarında..kapılara yapıstırılan resımlerde buruk bı gulumsemeyle yad edılen..özlem bı sepet dolusu oyuncakta..özlem aksam oldugunda yere yıgılan yastık kumelerıne eslık eden şen kahkahalarda..kim ooo derken dıgerının mimoo demeınde..annnenee toyz shop derken en tatllı bakıslarda..elınden tutup bırlıkte dısarı cıkmalarda..kokularını özlemekte..sabah pembe pembe uyanmalarda..mavi mavi gözlerde özlem..özlemek zor beee..özlemek hüzün..özlemek sızı..özlemek gözyaşı...beklemekse umut..sevınc..umutlar hep varolsun...